TÜRKİYE PSİKİYATRİ DERNEĞİ, SAĞLIK VE SOSYAL HİZMET EMEKÇİLERİ SENDİKASI VE İSTANBUL TABİP ODASI SİLAHLANMA VE ŞİDDETE KARŞI BİR BASIN AÇIKLAMASI YAPTI

 

Ülkemizde gün geçtikçe artan ve hemen her gün medyada sıkça yer alan şiddet vakaları, gittikçe toplumsal bir boyut almakta ve ciddi bir sosyal problem olarak karşımıza çıkmaktadır

 

Temel olarak sorunların şiddet ve zor kullanılarak çözülme yolunun seçilmesi ve bu seçimin her alanda yaygınlaşması olarak değerlendirilebilecek olan şiddet kültürünün toplumsal yaşamın tüm alanlarını etkisi altına aldığı görülmektedir.

 

Bu sorunun ulaştığı korkutucu boyutu, biz sağlık çalışanlarının da mesleki pratik içerisinde maruz kaldığı şiddet vakalarının sayısındaki artıştan, ve bireysel silahlanmanın ulaştığı dehşet verici rakamlardan gözlemek mümkün.

 

Eldeki resmi veriler göstermektedir ki;

 

-         Ruhsatlı ve kayıt dışı silah sayısı son 10 yılda yaklaşık 10 kat artmış,

 

-         2007 yılı itibariyle Türkiye’de 2,5 milyon ruhsatlı, yaklaşık 7,5 milyon ruhsatsız silah bulunmaktadır.  Bu rakamlara kurusıkıdan dönüştürülmüş silahlar dahil değildir, dolayısıyla gerçek rakamlar verilerdekinin çok daha üzerindedir.,

 

-         Cinayet olgularının yarısı ateşli silahla gerçekleşmektedir,

-         Her yıl yaklaşık 3 bin kişi silahla ölmekte, 12 bin kişi yaralanmaktadır,

 

Silahlanma çılgınlığının ulaştığı dehşet verici boyutların günlük yaşamda sıkça karşımıza çıktığı alanlardan birisi de aile içi şiddettir.

 

-         Bir evde ateşli silah varsa ölüm riski 12 kat artmakta

-         Eş öldürmelerinin % 35’i silahla gerçekleşmekte

-         Türkiye’de her 10 kadından 4’ü aile içi fiziksel şiddete maruz kalmaktaolup

-         Sadece geçtiğimiz Haziran ayı boyunca 22 kadın şiddet kurbanı olarak can vermiştir.

 

Şiddet kültürünün toplumsal yapıyı tahrip edici etkisinin ve bireysel silahlanmanın aile içi şiddetteki yerine dair son örnek  çalışma arkadaşımız, hastanemiz hemşiresi Dilek Daşdanoğlunun, ayrı yaşadığı eşi tarafından kafasına kurşun sıkılmak suretiyle hunharca katledilmesidir. Medyada da yaygın olarak yer alan olayda bir sorumsuzluk örneği olarak şiddet kültürünün eril dili ön plana çıkarılarak, olayın şahsi/özel ayrıntıları ortaya dökülerek, cinayet meşrulaştırılmaya çalışılırken, aile içi şiddetin ulaştığı korkunç boyut ve bireysel silahlanmanın tehlikeli yükselişinden hemen hiç bahsedilmemiştir.  

 

Bu son örnekte de olduğu gibi şiddet kültürünün ve bireysel silahlanmanın geldiği noktada, silah taşıyan herkes potansiyel birer katil durumundadır.

Bu nedenle, benzeri trajedilerin yaşanmaması için:

 

1.      Yapılacak yasal düzenlemelerle silah bulundurmak zorlaştırılmalı,

4.      Silahların iade edilmesiyle ilgili özendirici önlemler alınmalı

5.      İlgili meslek örgütlerinin ve demokratik kitle örgütlerinin konu hakkındaki görüşleri ve , hazırladıkları raporlar değerlendirmeye alınmalı,

6.      Dünyanın gelişmiş hiçbir ülkesinde olmayan “ silah ruhsatlandırmasında hekimlerin sorumluluk alması” uygulaması kaldırılmalı, temel sorumluluğun emniyet birimlerinde olduğu, hekimlerin sadece tıbbi muayene ve bilirkişilik uygulamalarını yürüttüğü ayrı bir kurumsallaşma yapısı tesis edilmeli

10. Silah bulundurmanın yasak olduğu yerlerin kapsamı genişletilmeli, kapsama kamuya açık tüm  alanlar dahil edilmeli

11. Medya şiddeti teşvik eden her türlü yayına son verip, bireysel silahsızlanma ile ilgili faaliyetlerde bulunmalı

12. Konuyla ilgili her türlü reklam yasaklanmalı, televizyon programlarında silah gösterilmesi yasaklanmalı

13. Toplum genelinde kampanyalarla silahsızlanma özendirilmelidir.

 

 

Türkiye Psikiyatri Derneği

Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası Bakırköy Şubesi

İstanbul Tabip Odası