1970’lerde, Dr. Yaryura-Tobias o dönemde inanılanın aksine Tourette Sendromu’nun sadece nörolojik bir bozukluk olmadığını, Obsesif-Kompulsif spektrumun bir parçası olduğunu görüşünü ileri sürdü. 1990 yılında National Institute of Mental Health(NIMH), Dr. Tobias’ın araştırmalarını destekleyici yayın yaparak Kloripramine’nin kullanılmasının uygun olacağını bildirdi. Buna dayanarak Dr. Tobias’ın çalışmaları Tourette Derneği tarafından da kabul gördü. Dr. Tobias aynı zamanda Pimozide’in de ABD’de Tourette Sendromu için kullanılması için yoğun çaba gösterdi ve bu sayede şimdi Tourette Sendromu’nda bu ilaç da kullanılmaktadır.
Dr Tobias, Dr. Neziroğlu ile birlikte Obsesif Kompulsif Bozukluğu (OCD) olan hastalarda serotonin düzeyinin düşük olduğunu bildiren ilk kontrollü çalışmayı yapmışlardır. Bu araştırma sayesinde bu konuda daha ileri düzeyde araştırmaların yapılması ve Seçici Serotonin Gerialım Ketleyicilerinin geliştirilmesi için yol açılmıştır.
Dr. Tobias ve Dr. Neziroğlu 1979’da Obsesif – Kompulsif Derneği’ni kurdular. 1983’te Dr. Tobias ve Dr. Neziroğlu OCD ile ilgili ilk kitabı yayımladılar. Bu kitap Obsesif Kompulsif Spektrum bozukluklarının araştırılmasını tetikledi.
1990’da Dr. Neziroğlu obesitenin tek başına bir bozukluk olmadığını farklı türleri olabileceğini bu yüzden de her bir tür için farklı bir tedavi uygulanması gerektiğini ortaya koydu. Dr. Neziroğluna göre bu obezite tiplerinden birinin OCD gibi olabileceğini ortaya koyarak da etkili ve bilinen tedavi yöntemlerinden farklı bir yöntemi ortaya koydu.
1993’te Dr. Tobias ve Dr. Neziroğlu Beden Dismorfik Bozukluğu (BDB) için aynen OCD’de olduğu gibi kognitif davranışsal bir tedavi önerdiler. O zamana kadar BDB profesyonellerce hep göz ardı edilen bir durum olmuştu.
1990’dan beri Dr. Tobias ve Dr. Neziroğlu arkadaşlarıyla birlikte hoarding (biriktirme bozukluğu), BDB, OKB, Saç Yolma, Deri Yolma, Kendine Zarar Verici Davranış, Sosyal Fobi, Hipokondriyazis ve diğer anksiyete ve ruhsal bozukluklar arasındaki bağlantıları araştırmaktadırlar.